Vaazlarda pek duymadığımız, çok önemli bir kuralı vurgulayan 5 ayetten biri:
35:18 Hiç kimse, kimsenin yükünü taşımaz. (Günah) yükü ağır olan kişi, yükünü taşımaya -yakını bile olsa- yardıma çağırsa, yükünden hiçbir zerresi taşınamaz. Sen sadece yalnızken Rablerine saygı duyanları ve namazı kılanları uyarabilirsin. Arınmaya çalışan kişi, sadece kendisi için arınmış olur. Dönüş yalnızca Allah’adır.
Kıyamet gününde hesap bireyseldir; herkes ferdi olarak, tek başına hesabını verecektir.
https://okuyun.github.io/Kuran/#v=35:18
 |
| ilk kelime velâ en yukarıda |
Okunuşu:
velâ teziru vâziratun vizra uhrâ
 |
| Aşagıdan yukarı doğru okunur |
Modern hukukta suçun şahsiliği ilkesi var. Yani bir kişi bir suç işlediği zaman onun eşi, kardeşi, annesi, babası vb. suçlu muamelesi göremez. Kitabımızda bu konuyu günah açısından teyit eden bu kural, günahın da şahsi (işleyen kişiye özel ve sadece onu sorumlu yapan) bir eylem olduğunu ifade ediyor.
Bu temel ahlakî kural Kur’an içinde beş kez geçmektedir:
Bu kuralın anlam ve sonucu üç aşamalıdır: ilkin, insanoğlunun doğumundan itibaren yüklendiği “ilk günah” şeklindeki Hristiyan doktrini kesinlikle reddedilmektedir; ikincisi, kişinin günahlarının bir azîzin veya peygamberin kendini feda etmesi sayesinde “bağışlanabileceği” fikri reddedilmektedir; ve üçüncü olarak, günahkar ile Allah arasındaki herhangi bir “aracılık” ihtimali reddedilmektedir.
Ref: Muhammed Esed Meali, Necm Suresi 38. Ayet